Sunday, June 15, 2008

ΣΤΑΘΜΟΙ ΤΡΕΛΑΣ...

ΣΤΑΘΜΟΙ ΤΡΕΛΑΣ...

Πτυχίο του 1984, στον ΟΑΕΔ από το 1995.
1998. Η πρώτη μαζική μας προσφυγή σε δικηγόρους για τη μονιμοποίηση μας με βάση ένα Π.Δ. της Βάσως Παπανδρέου ( κάτι σαν το Π.Δ. Παυλόπουλου, δηλαδή). Στο ΤΕΕ Ωραιοκάστρου Θεσσαλονίκης η συναδέλφισσα Βούλα προσπαθεί να με πείσει ότι δεν χάνω και τίποτε να δώσω 120.000 δραχμές στον δικηγόρο Νικολουτσόπουλο! Ε, και αν μονιμοποιηθούμε, θα δώσεις άλλες 250.000 δραχμές! Ε, πες ότι έχεις αγοράσει λαχείο, μου λέει για να με πείσει! ( Έκτοτε πληρώνουμε όλοι ακριβά το λαχείο ΟΑΕΔ! Την κάναμε λαχείο!!!)
2001 Απεργία ΟΑΕΔΙΤΩΝ μέσα στις εξετάσεις: Μας παραμυθιάζουν να την σταματήσουμε γιατί θα γινόταν μονιμοποίηση. Μετακομίζω από τη Θεσσαλονίκη για την Αθήνα, για να είμαι κοντά στους γονείς μου στην Εύβοια που γερνάνε και γκρινιάζουν, πεπεισμένη ότι δεν πρόκειται να γίνει μονιμοποίηση. Ο συνάδελφος tsarlie μου λέει ότι χάνω την ευκαιρία της ζωής μου αφήνοντας σίγουρη θέση. Δυστυχώς το ένστικτό μου επαληθεύτηκε.

2003 Ψηφίζεται ο νόμος 3144, εντάσσοντας σε κλειστούς πίνακες όσους ΟΑΕΔΙΤΕΣ είχαν τουλάχιστον 2 χρόνια υπηρεσίας, κάτι σαν δικό μας 16μηνο ( ανάλογο με του ΥΠΕΠΘ). Κάτι δεν μου πάει καλά. Οι συνάδελφοι είναι αισιόδοξοι που 450 άτομα θα γίνουν αναπληρωτές. Γι' αυτό αγωνιζόμαστε τόσα χρόνια; Πιστεύοντας κι εγώ ( όπως και τόσοι άλλοι!) ότι οι πίνακες των προσωρινών αναπληρωτών δεν μπορεί, θα γίνουν και μονίμων κάποια στιγμή, παίρνουμε οικογενειακά την απόφαση να μετακομίσουμε στη Χαλκίδα, για να είμαστε "στο σπίτι μας". Ευτυχώς (!) κάτι πάει στραβά και δεν αγοράζουμε διαμέρισμα. Αυτή τη στιγμή, θα είχαμε φορτωθεί ένα δάνειο ασήκωτο.
Σημείωση: οι τότε αναπληρωτές της Σιβιτανιδείου, διεκδικούν να διορίζονται όσοι έχουν συμπληρώσει εκεί 16μηνο και το καταφέρνουν, μετά απο εβδομάδες απεργιών και δικαστήρια!

2003-4 Αναπληρώτρια με πλήρες ωράριο στη Χαλκίδα. Προλαβαίνω και το παίρνω, γιατί σε 1 μήνα αρχίζουν τα ντράβαλα με τον φασίστα διευθυντή του ΤΕΕ ΟΑΕΔ Χαλκίδας που δεν ανέχεται συνδικαλιστική δράση. Αρχίζουνε τα όργανα! Ο σύλλογος κάνει την πάπια.

2004-5 Αναπληρώτρια με μειωμένο ωράριο στη Χαλκίδα. Έχουν δει τη δράση μου ( με το ΠΑΜΕ) και με εκδικούνται. Η διοίκηση του ΟΑΕΔ ( Αγγελής) απαντά ότι μου μείωσαν το ωράριο για να μειώσουν την ανεργία! Δημοσιεύματα και καταγγελίες στις τοπικές εφημερίδες, στη Νομαρχία, στο Εργατικό Κέντρο, στην τοπική ΕΛΜΕ για τη "δράση" του διευθυντή εναντίον μου, την οποία, εκτός της Διοίκησης, την καλύπτει και ο Νεοδημοκράτης ξάδερφος, διατελέσας και υφυπουργός. Τα σπάω με όλο το σόι... Οι "συνάδελφοι" του σχολείου της Χαλκίδας μαζεύουν υπογραφές για να γίνει έκτακτος σύλλογος για να συζητηθεί η συμπεριφορά μου που "εκθέτει" το σχολείο στη μικρή μας πόλη ( Α, βρε Σκαρίμπα μεγάλε, εσύ τους τα έλεγες ωραία!). Ο διευθυντής ( με την ανοχή του εξαδέρφου) μου κάνει μυστική ψευδή αναφορά στη Διοίκηση και με καλεί 2 φορές σε απολογία. Το μαζεύουν αναγκαστικά μετά από παρέμβαση του ΠΑΜΕ στη Διοίκηση.
Διοικητικό Δικαστήριο. Εισαγγελέας Χαλκίδας. Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης.
Κανένας από τους παραπάνω δεν βρήκε τίποτε παράνομο στις προσλήψεις των τελευταίων χρόνων!
2005-6 Διαμονή στη Χαλκίδα. Καμία ώρα στα ΤΕΕ του ΟΑΕΔ εκεί. Έχει βγει η Υπουργική Απόφαση που προτάσσει τους 93άρηδες. Αναγκάζομαι να πηγαινοέρχομαι κάθε μέρα ( 5 ώρες με τραίνο ) στην Αθήνα, στο Νέο Ηράκλειο. Έχω κάνει αίτηση για να παρακολουθήσω τα σεμινάρια του ΟΑΕΔ, τα καινοτομικά δηλαδή, απ' όπου και με αποκλείουν!
2006-7 Διαμονή στη Χαλκίδα. Καμία ώρα στα ΤΕΕ του ΟΑΕΔ εκεί. Δεύτερη χρονιά ξανακάνω την ίδια διαδρομή. Τρελά λεφτά στα εισιτήρια και στα φαγητά έξω. Α, και στα τηλέφωνα.
12 χρόνια στον ΟΑΕΔ με ένσημα 6 χρόνων!
2007-8 Η μεγάλη απόφαση: ξανα-μετακομίζουμε οικογενειακά στην Αθήνα μέσα στο κατακαλόκαιρο και στους καύσωνες (μετακόμιση μέσα στα μπάνια του λαού, δηλαδή...). Έχω κάνει αίτηση και στον ΟΑΕΔ ( καμία ώρα, πουθενά !) αλλά και αίτηση (πρώτη φορά!) στη Σιβιτανίδειο, όπου ( χωρίς να το περιμένω) και με καλούν στις 4 Οκτώβρη. ( Λίγες μέρες πριν, σε επίσκεψή μας στη Διοίκηση, όπου ζητούσαμε συνάντηση με τον Διοικητή που δεν έγινε ποτέ, κουβεντιάζαμε με τον συνάδελφο kesk για το πως μπορεί να κάνει κάποιος ιδιαίτερα μαθήματα..)

Σελίδες τρέλας!
Σελίδες που σίγουρα θυμίζουν πολλά στους περισσότερους συνάδελφους που μπαίνουν εδώ, καθώς αυτό το έργο κάπου το έχουν ξαναδεί. Πολύ απλά, γιατί, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό όλοι μας έχουμε ζήσει τέτοιες καταστάσεις.
Ιούνιος 2008. Βολεμένη στη Σιβιτανίδειο; Ναι, στις 30 Ιουνίου παίρνω πάλι την απόλυση. Μέχρι τότε πρέπει να ξαναπεράσω από τη Συνέντευξη για τις προσλήψεις της καινούριας χρονιάς, για να αποδείξω, εκτός του πτυχίου μου, του μεταπτυχιακού μου, των Αγγλικών, της προϋπηρεσίας μου, ότι είμαι καλή εκπαιδευτικός! Ναι, όντως είναι πολυτέλεια να είσαι στο σπίτι σου (στο κάθε σπίτι σου που φτιάχνεις από την αρχή, αφού έχεις μετακομίσει άπειρες φορές) και να έχεις δουλειά στην ίδια πόλη, στην πόλη που αποφάσισες ότι μπορεί να βρεις δουλειά ! Και τι θέση, έ; 225 ένσημα το χρόνο, αντί για τα 300 του μόνιμου. Και στο ταμείο ανεργίας το καλοκαίρι!
47 χρονών, με πτυχίο του 1984.
Τι κάνουν οι συμφοιτητές μου της Φιλοσοφικής Ιωαννίνων, άραγε;
Ο Κώστας παράτησε τη δευτεροβάθμια, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ( όπου ήταν σύμβουλος) και εδώ και 3 χρόνια είναι στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, πάει για καθηγητής.
Η Μαρία έφυγε από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (όπου ήταν σε ένα από τα Γραφεία που ασχολούνταν με τα βιβλία για την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση) και μάλλον γύρισε στη σχολική τάξη.
Η Καλλιόπη, η κολλητή μου φιλενάδα, έμαθα ότι ήτανε 5 χρόνια στην Κάτω Ιταλία, διδάσκοντας Ελληνική Γλώσσα στα παιδιά των Ελληνόφωνων.
Ο Έκτορας, το φρικιό της εποχής, είναι διευθυντής σε ένα σχολείο στην Αίγινα.
Ο Θοδωρής είναι διευθυντής σε ένα Γυμνάσιο στην Εύβοια.

Αυτά.

Υ.Γ. Υπάρχουν στο σπίτι μου 5 κούτες ακόμα, από την καλοκαιρινή μετακόμιση, που δεν τις έχω ανοίξει ακόμα! Όσοι έχουν κάνει μετακομίσεις ξέρουν ότι μετά από κάθε μετακόμιση, όλο και κάτι περισσεύει, όλο και κάτι δεν κολλάει πουθενά! Αλλά που να το πετάξεις! Μόλις πάρω την απόλυση θα ασχοληθώ ! Εξάλλου, δεν προβλέπεται και πάλι μετακόμιση! ή μήπως κάνω λάθος;;;;;;;;;;

No comments: