ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ, ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΔΥΝΑΤΟ!!!

ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ, ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΔΥΝΑΤΟ!!!

Το αίτημα της αναγνώρισης της προϋπηρεσίας μας, το μόνο αίτημα όλα αυτά τα χρόνια που συσπείρωσε τους περισσότερους από μας σε διεκδικήσεις, συλλόγους είναι ζωντανό!

Όσο και να θέλουν να μας το περιορίσουν, σπάζοντάς το και εξαφανίζοντάς το κάτω από μερικές προτεινόμενες ρυθμίσεις που απεργάζονται «συνάδελφοι» και τις προτείνουν στα Υπουργεία εν αγνοία μας, το αίτημα της αναγνώρισης είναι ότι καθαρότερο έχουμε να προτάξουμε ως αίτημα κοινό, καθολικό, δίκαιο.

Πολλοί συνάδελφοι, λιγοψυχώντας και πιστεύοντας ότι είναι μαξιμαλιστικό σε σχέση με την πραγματικότητα (;;;) το παρατούν και είναι έτοιμοι να υιοθετήσουν με χαρά, αλλά και επιθετικότητα απέναντι στους διαφωνούντες, οποιαδήποτε συμβιβαστική «λύση» !

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΑΚΟΜΑ!

Η μόνη ρεαλιστική λύση είναι η αναγνώριση!
Είναι η λύση που παραδέχεται ότι υπήρξε προϋπηρεσία!
Είναι η λύση που παραδέχεται ότι υπάρχει πρόβλημα!
Είναι η λύση που μας υπολογίζει σε ΚΑΘΕ ρύθμιση!

Γι’ αυτό
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΕΜΠΟΛΗΣΟΥΜΕ
ΩΣ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ



ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ, ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΔΥΝΑΤΟ!!!!

(Εμπνευσμένο από τον ΜΑΗ του ’68 και το σύνθημα
Soyez realistεs, demandez l’ impossible
Γίνετε ρεαλιστές, απαιτήστε το αδύνατο!)

(Μέρες που είναι , 40 χρόνια από τον Μάη του ’68, με την Αθήνα -αλλά και πολλές πόλεις - γεμάτες με εκδηλώσεις για το Μάη, πολλές νέες εκδόσεις με τα ντοκουμέντα αυτής της εποχής, όπως και να ‘ναι, εμπνεόμαστε! Και δεν ξεχνάμε! Και συνεχίζουμε! )